زهرا اباذری؛ مرضیه آصفی داریانی
دوره 4، 10، پاییز و زمستان ، دی 1391، ، صفحه 19-40
چکیده
هدف: مطالعه میزان رعایت روشهای استناددهی بینالمللی در تنظیم منابع و مآخذ مقالات مجلات علمی- پژوهشی فارسی حوزه علوم انسانی درسال 1388 است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی توصیفی انجام شد. تعداد جامعه آماری 96 عنوان مجله معادل 354 مقاله انتخاب شد. روش گردآوری اطلاعات نیز سیاهه وارسی میباشد. روش آماری مورد استفاده آمار توصیفی ...
بیشتر
هدف: مطالعه میزان رعایت روشهای استناددهی بینالمللی در تنظیم منابع و مآخذ مقالات مجلات علمی- پژوهشی فارسی حوزه علوم انسانی درسال 1388 است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به روش پیمایشی توصیفی انجام شد. تعداد جامعه آماری 96 عنوان مجله معادل 354 مقاله انتخاب شد. روش گردآوری اطلاعات نیز سیاهه وارسی میباشد. روش آماری مورد استفاده آمار توصیفی و آمار استنباطی میباشد. یافتهها: یافته ها نشان داد که اکثریت مقالات با 2/45 درصد توسط یک نویسنده نوشته شده بودند و اکثریت مقالات مورد بررسی از شیوه استناددهی APA، 5/17 درصد مجلات از شیوه استناددهی MLA، 5/4 درصد از شیوه استناددهی ونکوور و 4 درصد از شیوه استناددهی شیکاگو استفاده نموده بودند. برای آزمون این فرضیه از آزمون ناپارامتری کروسکال والیس استفاده شد. یافتههای تحلیلی پژوهش نشان میدهد که چون سطح معناداری آزمون 00/0 از سطح آزمون 05/0=a کوچکتر است لذا فرض صفر مبنی بر یکسان بودن میزان رعایت شیوههای استناددهی بین المللی در تنظیم منابع و مآخذ مورد استفاده مجلات حوزه علوم انسانی با اطمینان بالای 95 درصد رد میشود و در نتیجه فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه تفاوت معناداری در میزان رعایت شیوههای استناددهی وجود دارد، تائید میشود. نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد که در مجلات حوزه علوم انسانی و مقالات بررسی شده روش استناد دهیAPA بیشترین میزان استفاده را دارد در حالیکه روش استناددهی ونکوور بیش از سایر روشهای استناددهی رعایت میشود. همچنین ناشرین بخش خصوصی شاخصهای استناددهی را نسبت به ناشرین دولتی بهتر رعایت میکنند.
