مهشید التماسی؛ معصومه التماسی
چکیده
هدف: هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش‌های برنامه‌ریزی عصبی-کلامی بر بهبود میزان رضایت شغلی در میان کتابداران کتابخانه‌های عمومی کشور است. روش‌شناسی: این پژوهش با روش پیمایشی-تحلیلی و ابزار پرسشنامه (پرسشنامه رضایت شغلی بری‌فیلد و روث، و پرسشنامه انگیزش هرمنس) در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شده‌است. جامعه مورد مطالعه ...
بیشتر
هدف: هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش‌های برنامه‌ریزی عصبی-کلامی بر بهبود میزان رضایت شغلی در میان کتابداران کتابخانه‌های عمومی کشور است. روش‌شناسی: این پژوهش با روش پیمایشی-تحلیلی و ابزار پرسشنامه (پرسشنامه رضایت شغلی بری‌فیلد و روث، و پرسشنامه انگیزش هرمنس) در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شده‌است. جامعه مورد مطالعه این پژوهش کتابداران کتابخانه‌های عمومی وابسته به سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران حدود 230 نفر بوده که بر اساس جدول مورگان با خطای (06/0) تعداد 124 نفر به‌صورت تصادفی به‌عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته‌ها: در مرحله پیش‌آزمون نتایج حاصل از دو پرسشنامه نشان داد که تنها 35% افراد دارای رضایت شغلی بوده و میانگین کل پرسشنامه‌های رضایت شغلی 19/2 بود، از پرسشنامه انگیزه فردی نیز نتایج مشابهی بدست آمد و برای بررسی وجود ارتباط بین انگیزه و رضایت شغلی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. پس از ارائه NLP نیز دو پرسشنامه توسط نمونه تکمیل و رضایت شغلی 76% را نشان داد، همین نتیجه درباره انگیزه فردی نیز تکرار شد. نتیجه: مهندسی ذهن بر تغییر دیدگاه افراد نسبت به خود و شغلشان تا حدود زیادی مؤثر است برای اطمینان از آزمون (خی2) برای بررسی پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده شد که ارتباط معنی‌داری را در سطح اطمینان 95/0نشان داد.
