علم سنجی
ژیان درویشی؛ المیرا جنوی؛ مریم صراف‌زاده
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش تحلیل فعالیت‌های اعضای هیئت علمی رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی در شبکه‌ی اجتماعی لینکدین است.روش شناس: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است و روش مورد استفاده در این پژوهش کتابخانه‌ای و تحلیل شبکه‌های اجتماعی است که با رویکرد کمی انجام شده است. جامعه پژوهش را تمامی اعضای هیئت علمی شاغل رشته ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش تحلیل فعالیت‌های اعضای هیئت علمی رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی در شبکه‌ی اجتماعی لینکدین است.روش شناس: پژوهش حاضر کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی است و روش مورد استفاده در این پژوهش کتابخانه‌ای و تحلیل شبکه‌های اجتماعی است که با رویکرد کمی انجام شده است. جامعه پژوهش را تمامی اعضای هیئت علمی شاغل رشته علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاههای دولتی ایران تشکیل داده است. داده‌ها به صورت دستی و طی ماه‌های خرداد و تیر 1398 با بررسی صفحات پروفایل هر یک از این اعضا به دست آمده‌اند. سپس داده‌های به دست آمده وارد نرم‌افزار اکسل شده و بر اساس پرسش‌های پژوهش جدول‌بندی و تحلیل شده‌اند.یافته ها: یافتهها نشان داد که 13/59 درصد اعضای هیئت علمی عضو شبکه‌اجتماعی لینکدین هستند. از این تعداد تنها 64/17 درصد از نظر درج پست، کامنت و لایک فعالیت داشته‌اند که بیشترین آمار را "مریم صراف‌زاده" سپس "امیررضا اصنافی" به خود اختصاص داده‌اند. بیشترین موضوع پست‌های اعضای هیئت علمی در لینکدین «به اشتراک‌گذاری و معرفی برون‌دادهای علمی شخصی» به میزان 07/28 درصد است. در قسمت علاقه‌مندی‌های لینکدین 54 نفر از اعضاء در مجموع 314 گروه، افراد اثرگذار، شرکت و مؤسسههای آموزشی را دنبال کرده‌اند. به طور کلی، "عبدالرضا نوروزی چاکلی" و "رسول زوارقی" با دنبال کردن 73 مورد از موارد مذکور بیشترین میزان را به خود اختصاص داده‌اند. تنوع فعالیت‌های "مریم صراف‌زاده"و "عبدالرضا نوروزی چاکلی" بیشتر از بقیه است. در نهایت بر اساس شاخصهای مورد بررسی مشخص شد که "مریم صراف‌زاده" با 3161 امتیاز و از بین دانشگاه‌ها؛ دانشگاه تهران با 6271 امتیاز بالاترین عملکرد را داشته‌اند.نتیجه گیری و بحث: به‌طور کلی با توجه به یافته‌های این پژوهش از جمله اینکه کمتر از 14 درصد از اعضای هیأت علمی حاضر در لینکدین، پست به اشتراک گذاشته‌اند و نیز کمترین تعامل را با پست‌های به اشتراک‌گذاشته شده دیگر اعضا در قالب لایک و کامنت داشته‌اند می‌توان گفت که اعضای هیئت علمی علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاههای دولتی ایران از امکانات و قابلیت‌های شبکه اجتماعی لینکدین جهت اشتراک دانش و ارتباط با حرفه‌مندان و دانشجویان بهره نبرده‌اند.
الهه ناصری؛ مریم صراف‌زاده؛ علیرضا نوروزی
چکیده
هدف پژوهش: بومی دیجیتال به فردی گفته میشود که زاده عصر دیجیتال است؛ و رایانهها، تلفن همراه و به طور کلی فناوریهای نوین زندگی آنها را احاطه کرده‌اند. بومیان دیجیتال در استفاده از فناوری، راحتتر بوده و مهارت بهتری نسبت به نسلهای قبلی خود دارند. وابستگی به فناوری و به تبع آن، استفاده از رسانه‌های دیجیتال باعث شده که ...
بیشتر
هدف پژوهش: بومی دیجیتال به فردی گفته میشود که زاده عصر دیجیتال است؛ و رایانهها، تلفن همراه و به طور کلی فناوریهای نوین زندگی آنها را احاطه کرده‌اند. بومیان دیجیتال در استفاده از فناوری، راحتتر بوده و مهارت بهتری نسبت به نسلهای قبلی خود دارند. وابستگی به فناوری و به تبع آن، استفاده از رسانه‌های دیجیتال باعث شده که تغییرات چشمگیری در جنبههای مختلف زندگی بومیان دیجیتال ایجاد شود که شیوههای کسب اطلاع یکی از آنهاست. این پژوهش با هدف شناسایی رفتار اطلاعیابی بومیان دیجیتال در مدارس هوشمند شهر تهران انجام شد.روش پژوهش: این پژوهش بر مبنای هدف، کاربردی و برحسب رویکرد، کیفی است. در این پژوهش به منظور گردآوری داده‌ها از مطالعه کتابخانه‌ای، پرسشنامه و مصاحبه استفاده شد. واحد مطالعه در پژوهش حاضر دانش‌آموزان پایه‌های دهم و یازدهم دبیرستان دخترانه فائزون است. ابتدا با استفاده از ابزار پرسشنامه به صورت نمونهگیری هدفمند 12 نفر از دانش‌آموزان برای انجام مصاحبه انتخاب شدند. پس از آن، داده‌ها به وسیله مصاحبه نیمه‌ساختاریافته گردآوری و به روش کدگذاری تحلیل شدند.یافتهها: از نظر منابع اطلاعاتی مورد استفاده بومیان دیجیتال، یافتهها نشان داد که گوگل، پرسش از دوستان، کتاب الکترونیکی، کتاب چاپی و ویکیپدیا بیشترین استفاده را داشته‌اند؛ اما به کتابخانه به عنوان منبع اطلاعاتی توجه چندانی ندارند و به آن مراجعه نمی‌کنند. از لحاظ فرایند اطلاعیابی، یافتهها نشان داد که جستجوی اطلاعات در این نسل غیرخطی است و تمامی آنها از یک الگوی خاص پیروی نمی‌کنند. از آنجا که بومیان دیجیتال دسترسی خوبی به ابزارهای اطلاعاتی دارند و ساعت بالایی صرف حضور در رسانه‌های دیجیتالی میکنند؛ بنابراین، معمولاً از فضای مجازی برای رفع نیازهایشان استفاده میکنند. موانع احتمالی در دسترسی به اطلاعات از دید بومیان دیجیتال شامل: فیلترینگ، ضعف زبان انگلیسی، ضعف مهارت سواد اطلاعاتی، سرعت پایین اینترنت، هزینه بالای اینترنت و عدم دسترسی به محتوای با کیفیت به زبان فارسی است. سایر یافتهها در خصوص ارزیابی منابع اطلاعاتی نشان داد که بومیان دیجیتال در ارزیابی منابع آموزشی در سطح خوبی قرار دارند؛ اما در ارزیابی منابع غیرآموزشی به طور مثال، در فضای رسانه‌های اجتماعی عملکرد ضعیفی دارند. نتیجهگیری: بومیان دیجیتال در مهارت جستجوی اطلاعات عملکرد ضعیفی داشته و تلاش و وقت چندانی صرف آزمودن روش‌های مختلف جستجو برای بازیابی اطلاعات مناسب نمی‌کنند. همچنین، آنان در ارزیابی مطالب منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی عملکرد ضعیفی داشته و اهمیتی برای اعتبارسنجی پیام‌ها قائل نیستند. با توجه به اهمیت موارد پیش‌گفته، پیشنهاد میشود که برگزاری کارگاه‌‌ها و دورههای آموزشی مرتبط با سواد دیجیتال و سواد رسانه‌‌ای در دستور کار آموزش و پرورش قرار داده شود.
مرضیه حسنی؛ مریم صراف‌زاده؛ سپیده فهیمی فر
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی ارتباط بین سطح سواد دیجیتالی و یادگیری خودراهبر در میان دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف است. سواد دیجیتالی به مجموعه ای از تواناییهای مورد نیاز برای استفاده مؤثر از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در یک جامعه دانشی اطلاق میگردد. یادگیری خودراهبر، فرایندی است که در آن افراد اقدام به شناسایی نیازهای ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی ارتباط بین سطح سواد دیجیتالی و یادگیری خودراهبر در میان دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف است. سواد دیجیتالی به مجموعه ای از تواناییهای مورد نیاز برای استفاده مؤثر از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی در یک جامعه دانشی اطلاق میگردد. یادگیری خودراهبر، فرایندی است که در آن افراد اقدام به شناسایی نیازهای یادگیری خود و اجرای راهبردهای مناسب یادگیری میکنند. ابعاد آن عبارتند از خود مدیریتی، خودکنترلی و رغبت یادگیری.
روششناسی: این پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف 8975 نفر هستند. 390 دانشجو به طور تصادفی به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. به منظور سنجش سطح سواد دیجیتالی دانشجویان و یادگیری خودراهبر آنها بهترتیب از پرسشنامههای محققساخته و استاندارد استفاده شد.
یافتهها: نتیجه پژوهش مشخص کرد که بین سطح سواد دیجیتالی و یادگیری خودراهبر دانشجویان و تمامی ابعاد آن، رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد.
نتیجهگیری: سواد دیجیتالی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، در سطح خیلی خوبی قرار ندارد. دانشگاه در راستای بهبود شاخصهای موفقیت تحصیلی دانشجویان خود میتواند دورههای مختلفی را در جهت افزایش مهارتهای سواد دیجیتالی دانشجویان برگزار نماید.
