مهدی رحمانی؛ امیر رضا اصنافی؛ محمدامین عرفان منش
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی میزان صحت استنادی پایاننامههای دفاع شده دانشگاه شهید بهشتی بود. روش: روش پژوهش تحلیلی پیمایشی و جامعه آماری شامل تمام پایاننامههای دفاع شده دانشگاه شهید بهشتی به تعداد 6251 پایاننامه بود. میزان کل استنادهای پایاننامههای مورد بررسی برابر با 287269 استناد بود که بر اساس فرمول کوکران با ضریب اطمینان ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی میزان صحت استنادی پایاننامههای دفاع شده دانشگاه شهید بهشتی بود. روش: روش پژوهش تحلیلی پیمایشی و جامعه آماری شامل تمام پایاننامههای دفاع شده دانشگاه شهید بهشتی به تعداد 6251 پایاننامه بود. میزان کل استنادهای پایاننامههای مورد بررسی برابر با 287269 استناد بود که بر اساس فرمول کوکران با ضریب اطمینان 98 درصد تعداد 2381 استناد بهعنوان نمونه مورد بررسی در پژوهش حاضر انتخاب شد. روش نمونهگیری بهصورت طبقهای تصادفی بود. با توجه به مؤلفههای دانشکده، سال دفاع، جنسیت مقطع تحصیلی، نوع مدرک استنادی و زبان مدرک استنادی تعداد 8 استناد از هر پایاننامه از نظر مطابقت با شیوهنامه استنادی مورد استفاده، انتخاب شد. روش گردآوری دادهها، مشاهده مستقیم و جستجوی استنادها از طریق پایگاههای اطلاعاتی و موتورهای جستجو بود. ابزار گردآوری دادهها سیاهه وارسی محقق ساخته بود که بر اساس پژوهش آزاده، واعظ و قریب (1388) تهیه گردید. یافتهها: با توجه به اینکه برخی از پایاننامهها تعدادی از منابع استنادی را نداشتند از تعداد 2381 استناد، تعداد 1951 استناد مورد بررسی قرار گرفت. از تعداد استنادهای مورد بررسی 68 استناد بازیابی نشدند و استناد کور بودند. نتایج پژوهش نشان داد که بین خطای استنادی منابع بر اساس نوع منبع استنادی، زبان منبع استنادی، مقطع تحصیلی، دانشکده و سال دفاع پایاننامه تفاوت آماری معناداری وجود دارد؛ اما مؤلفه جنسیت بر میزان صحت استنادی پایاننامهها تأثیر قابل توجهی ندارد. نتیجهگیری: عوامل مختلفی را میتوان در بروز وضعیت نامطلوب استناددهی در پایاننامهها برشمرد. اعمال راهکارهایی از جمله تخصیص بخشی از نمره پایاننامه به صحت استنادهای ارائه شده، برگزاری کارگاههای آموزشی استفاده از نرمافزارهای مدیریت منابع و تشکیل واحدی در دانشگاه جهت بررسی استنادهای پایاننامهها؛ پیشنهاد میگردد.
