افسانه شهرابی؛ صفیه طهماسبی لیمونی؛ سید علی اصغر رضوی
چکیده
هدف: هدف، شناسایی عوامل موثر بر تجاری‌سازی طرح‌های پژوهشی دانشگاههای علوم پزشکی در ایران است.روششناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش ترکیبی با طرح اکتشافی است. جامعه در بخش کیفی(17 خبره با نمونهگیری هدفمند و در بخش کمی 318 نفر با نمونهگیری تصادفی طبقه‌ای و فرمول کوکران از مراکز رشد دانشگاههای علوم پزشکی کلان منطقه ...
بیشتر
هدف: هدف، شناسایی عوامل موثر بر تجاری‌سازی طرح‌های پژوهشی دانشگاههای علوم پزشکی در ایران است.روششناسی: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش ترکیبی با طرح اکتشافی است. جامعه در بخش کیفی(17 خبره با نمونهگیری هدفمند و در بخش کمی 318 نفر با نمونهگیری تصادفی طبقه‌ای و فرمول کوکران از مراکز رشد دانشگاههای علوم پزشکی کلان منطقه اول کشور از کل جامعه 1851 نفر انتخاب شدند. ابزارپژوهش پرسشنامه محقق ساخته ای باپنج عامل(«فردی، محیطی، زمینه‌ای، ساختاری و محتوایی») و 74 سؤال است که روایی آن با تایید متخصصان و پایایی آن نیز 91/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها در بخش توصیفی از میانگین و انحراف معیار و در بخش استنباطی، از آزمون کندال، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد.یافتهها: تجاری‌سازی طرح‌های پژوهشی دارای پنج بعد اصلی «فردی، محیطی، زمینه‌ای، ساختاری و محتوایی» و تعدادی زیربعد هستند. بین متغیر تجاری‌سازی با هر پنج عامل آن رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.یافته ها نشان داد که به ترتیب عامل محتوایی(بار عاملی 761/0)؛ ساختاری(735/0)؛ زمینه‌ای (652/0)؛ فردی(530/0) و محیطی(439/0) بالاترین نقش معنی دار را در تجاری‌سازی نتایج تحقیقات علمی دارند.نتیجهگیری: برمبنای نتایج حاصله، جهت سرمایه‌گذاری در راستای توسعه زیرساخت‌های تجاری‌سازی نتایج طرح‌های پژوهشی، بیشترین تمرکز بایستی به ترتیب در زمینه عوامل محیطی، فردی، زمینه‌ای ، ساختاری و در نهایت محتوایی صورت گیرد؛ چرا که توسعه و اصلاح این عوامل به صورت غیرمستقیم بر سایر عوامل موثر نیز ایفای نقش خواهند نمود.
فرشاد پرهام نیا؛ فاطمه نوشین فرد؛ نجلا حریری؛ صدیقه محمداسماعیل
چکیده
هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش عوامل فردی و سبک رهبری بر ارتباطات علمی اعضای هیأت علمی دانشگاههای ایران با استفاده از روش ترکیبی بود.
روششناسی: پژوهش حاضر به روش پژوهش، ترکیبی از نوع طرح متوالی– تبیینی- پیگیری تبیینها انجام شد. جامعه آماری، شامل اعضای هیأت علمی دانشگاههای مراکز استان‌ها بود که با استفاده از جدول کرجسی و ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش عوامل فردی و سبک رهبری بر ارتباطات علمی اعضای هیأت علمی دانشگاههای ایران با استفاده از روش ترکیبی بود.
روششناسی: پژوهش حاضر به روش پژوهش، ترکیبی از نوع طرح متوالی– تبیینی- پیگیری تبیینها انجام شد. جامعه آماری، شامل اعضای هیأت علمی دانشگاههای مراکز استان‌ها بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونهگیری طبقه‌ای متناسب پس از غربالگری پرسشنامه‌ها تعداد 378 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. گردآوری دادهها، از طریق پرسشنامه محقق ساخته، انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 16 عضو هیأت علمی با مرتبه استادیار به بالا که به صورت هدفمند انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات بخش کیفی بر اساس روش مصاحبه‌ی نیمه ساختار یافته صورت گرفت. به منظور تحلیل داده‌های بخش کمی از رگرسیون چندگانه و در بخش کیفی از شیوه تحلیل محتوا با رویکرد قیاسی مقولهها استفاده شد. اولویت‌بندی (وزن‌دهی) بر بخش کیفی انجام شد.
یافتهها: نتایج بخش کمی نشان داد عوامل فردی شامل ویژگیهای شخصیتی، سبکشناختی و تضاد سازمانی، و سبک رهبری توانستند واریانس ارتباطات علمی را به صورت معناداری تبیین کنند. نتایج بخش کیفی علاوه بر تأیید برونداد بخش کمی، مقولهها و عوامل فرعی مؤثر ویژگیهای شخصیتی با 56 کد اولیه و 9 عامل، ویژگیهای سبکشناختی با 64 کد اولیه و 8 عامل، تضاد سازمانی با 54 کد اولیه و 8 عامل و در پایان سبک رهبری با 61 کد اولیه و 8 عامل بدست آمد.
نتیجهگیری: برای پیادهسازی ارتباطات علمی موثر در کشور میبایست جوانب مختلف آن شناسایی گردد و به منظور رسیدن به یک ارتباطات علمی پایدار، نیاز است برنامه راهبردی مناسبی در سطح کشور تدوین شود.
