نوع مقاله : علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانش آموخته کارشناسی ارشد علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه رازی
2 استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
3 استادیار گروه مشاوره دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
چکیده
هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر قصه خوانی گروهی بر افزایش همدلی و نوع دوستی کودکان پیش دبستانی با رویکرد مثبت نگر بود.
روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع شبه تجربی است که در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری عبارت بود از کلیه دخترانی که در سال تحصیلی 98-99 در مقطع پیش دبستانی شهر کرمانشاه. نمونه مورد بررسی از نوع دردسترس بود که شامل 20 کودک که به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های همدلی بهروتحلیل آیونگ و همکاران (2009) (فرم والدین) و نوع دوستی گودمن و همکاران (1997) (فرم والدین) بود.
یافته ها: نتایج نشان داد در گروه آزمایش، بین نمرات پسآزمون در متغیرهای همدلی و نوعدوستی تفاوت معناداری وجود داشت اما بین نمرات پیشآزمون-پسآزمون گروه گواه تفاوت معنادار نبود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده قصه خوانی می تواند موجب ارتقای حس همدلی و نوع دوستی کودکان و همچنین بهبود عملکرد آنان در این زمینه شده که از آن میتوان در فضاهای آموزشی و بالینی به عنوان یک روش آموزشی و در عین حال سرگرم کننده بهره گرفت. قصه گویی می تواند به عنوان یکی از این شیوه های غیرمستقیم ابزار نیرومندی در کلیه روابط انسانی و اجتماعی، آموزش و پرورش و درمان میباشد و چه بسا داستان های با مفاهیم اجتماعی بتوانند به طور موفقیت آمیزی برای رفع انواع نیازهای روحی و اجتماعی و برای درک بهتر روابط از جمله روابط همدلانه، کنترل خشم و دیگر مفاهیم مهارتهای اجتماعی و اخلاقی مفید باشند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Effectiveness of Group Storytelling on Empathy and Kindness in Preschool Girls: Report of a semi-experimental research
نویسندگان [English]
- Hadis Bagherian 1
- Amin Zare 2
- Mohsen Golmohammadian 3
1 M.A student, Department of Information science, Razi University
2 Assistant Professor, Department of in information Science, Razi University, Kermanshah, Iran
3 Assistant Prof, Department of Consultation, Razi university, Kermanshah, Iran
چکیده [English]
Background and Objectives: The purpose of this research was to investigate the effect of group reading of stories on increasing empathy and altruism of preschool children with a positive approach. The hypotheses of the current research were:
Group storytelling has an effect on strengthening the empathy spirit of preschool girls in Kermanshah.
Group storytelling is effective in strengthening the spirit of altruism of preschool girls in Kermanshah.
Methodology: To conduct this research, a quasi-experimental method was used with the subject and control group. The statistical population consisted of all the girls who attended preschool in Kermanshah in the academic year 98-99. The investigated sample was of the available type, which included 20 children who were randomly divided into two groups of 10 people, test and control. The data collection tool was Ayung et al.'s (2009) empathy questionnaires (parent form) and Goodman et al.'s (1997) altruism questionnaires (parent form). Due to the fact that the questionnaires of empathy, analysis by Ayung et al. (2009) and altruism by Goodman et al. (1997) are standard. Therefore, their validity has already been established and does not need to be proven again. In order to test the reliability of the questionnaires used in this research, Cronbach's alpha coefficient was used, so that the Cronbach's alpha coefficient for empathy and altruism variables was calculated through SPSS statistical software and if If the obtained alpha value is more than 0.7, the questionnaires have good reliability. Table No. 1 shows Cronbach's alpha coefficient of both questionnaires. In this research, descriptive statistics of indicators such as frequency distribution table, mean, standard deviation, maximum difference, maximum and minimum, and inferential statistics from Yeoman-Whitney analysis method for empathy and altruism variables in SPSS software. used.
Findings: The findings showed that in the experimental group, there was a significant difference between post-test scores in empathy and altruism variables, but there was no significant difference between pre-test-post-test scores in the control group. The findings showed that in the pre-test and before the story-telling sessions, the altruism component was almost the same in both experimental and control groups, then after the storytelling sessions in the experimental group, there were changes in the mean variable scores. We are altruistic that these changes do not exist in the control group, hence we come to the conclusion that storytelling has an effect on the empathy variable in the experimental group and the hypothesis is confirmed.
Discussion: According to the obtained results, storytelling can promote the sense of empathy and altruism of children and also improve their performance in this field, which can be used in educational and clinical settings as He used an educational and at the same time fun method. According to the confirmation of research hypotheses, it can be concluded that group storytelling is effective on empathy and altruism of preschool girls in Kermanshah. Therefore, based on Bandura's socio-cognitive theory, storytelling can be considered as a suitable and effective tool for improving children's morale and behavior, which should be used in indirect education since childhood.
کلیدواژهها [English]
- Group storytelling
- empathy
- kindness
- preschooler