نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

• فرشاد پرهام نیا ¹
• فاطمه نوشین فرد ²
• نجلا حریری ³
• صدیقه محمداسماعیل ⁴

¹ استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی

² استادیار گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

³ استاد گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

⁴ عضوهیات علمی گروه کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

چکیده

هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش عوامل فردی و سبک رهبری بر ارتباطات علمی اعضای هیأت علمی دانشگاه‌های ایران با استفاده از روش ترکیبی بود.
روش­شناسی: پژوهش حاضر به روش پژوهش، ترکیبی از نوع طرح متوالی– تبیینی- پیگیری تبیین­ها انجام شد. جامعه آماری، شامل اعضای هیأت علمی دانشگاه­های مراکز استان‌ها بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه­گیری طبقه‌ای متناسب پس از غربالگری پرسشنامه‌ها تعداد 378 نفر به عنوان حجم نمونه مشخص گردید. گردآوری داده­ها، از طریق پرسشنامه محقق ساخته، انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 16 عضو هیأت علمی با مرتبه استادیار به بالا که به صورت هدفمند انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات بخش کیفی بر اساس روش مصاحبه‌ی نیمه ساختار یافته صورت گرفت. به منظور تحلیل داده‌های بخش کمی از رگرسیون چندگانه و در بخش کیفی از شیوه تحلیل محتوا با رویکرد قیاسی مقوله­ها استفاده شد. اولویت‌بندی (وزن‌دهی) بر بخش کیفی انجام شد.
یافته­ها: نتایج بخش کمی نشان داد عوامل فردی شامل ویژگی­های شخصیتی، سبک­شناختی و تضاد سازمانی، و سبک رهبری توانستند واریانس ارتباطات علمی را به صورت معنا­داری تبیین کنند. نتایج بخش کیفی علاوه بر تأیید برونداد بخش کمی، مقوله­ها و عوامل فرعی مؤثر ویژگی‌های شخصیتی با 56 کد اولیه و 9 عامل، ویژگی‌های سبک‌شناختی با 64 کد اولیه و 8 عامل، تضاد سازمانی با 54 کد اولیه و 8 عامل و در پایان سبک رهبری با 61 کد اولیه و 8 عامل بدست آمد.  
نتیجه­گیری: برای پیاده­سازی ارتباطات علمی موثر در کشور می­بایست جوانب مختلف آن شناسایی گردد و به منظور رسیدن به یک ارتباطات علمی پایدار، نیاز است برنامه‌ راهبردی مناسبی در سطح کشور تدوین شود.

کلیدواژه‌ها

• عوامل فردی
• سبک رهبری
• ارتباطات علمی
• روش ترکیبی
• دانشگاه‌ها

20.1001.1.20085222.1399.12.2.15.4

عنوان مقاله [English]

The Role of Individual Factors and Leadership Style on Scholarly Communication of Faculty Members: A mixed method study

نویسندگان [English]

• Farshad Parhamnia ¹
• Fatemeh Nooshinfard ²
• Nadjla Hariri ³
• Sedegh Mohamad Esmaeil ⁴

¹ Assistant Professor in Department of Knowledge and Information Science, Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran

² Depatment of Knowledge and Information Science, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.

³ Department of Knowledge and Information Science, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran .

⁴ Department of Knowledge and Information Science, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Background and Objectives: Since scholarly communication is part of social relations, it has a pivotal role in scientific development. That is why scholarly communication is regarded as important in educational context. Scholarly communication is of a wide scope, thus, it should be studied from different perspectives. Various internal and external factors may affect scholarly communication of university instructors. Therefore, the present study aimed to investigate the role of personal and leadership style on Iranian University Instructors’ scholarly communication.
Methodology: The present research study was a follow-up explanations model, the design enjoyed both qualitative and quantitative approaches. The sample for the qualitative section included university instructors including 29876 instructors. In quantitative section, after considering missing data 378 instructors were selected. A researcher made questionnaire was used to gather data. To validate the scale, some experts were asked to pass their judgment on the questionnaire. Cronbach's alpha coefficient which was used in order to assess the reliability was 0.824. Multiple regression using Spss 21 was used to for the statistical analysis. To gather the data for qualitative section a semi-structured interview was used. In the present study, the qualitative data and quantitative data gathering was sequential; however, the interpretation was concurrent. Accordingly, the content analysis had a deductive approach.
Findings: The findings of multiple regression showed that personality factors, cognitive style, organizational conflict and leadership style could explain scholarly communication. Therefore, personality factors having the highest beta coefficient predicts personal and leadership factors over scholarly communication. The variables of organizational conflict, cognitive style, organizational conflict and leadership style were second to fourth predictors of scholarly communication. The results of qualitative section confirmed the findings of the quantitative parts. The themes and category in scholarly communication included 235 primary codes, 33 categories and 4 themes of all these, the variable of personal factors had 56 primary codes, and 9 category codes, organizational conflict 8 category; the variable of cognitive style having 64 primary codes and 8 categories and finally, the variable of leadership style with 61 leadership style primary codes and 8 categories in scholarly communication.
Discussion:  The present study aimed to explore the effect of personal factors and leader style on scholarly communication of university students. The results of qualitative and quantitative section show that to have a successful scholarly communication in in universities various factors should be taken into consideration. The findings also showed that almost all the variables had effect on scholarly communication

کلیدواژه‌ها [English]

• Individual Factors
• Leadership Style
• Scholarly Communication
• Mixed Methods
• Universities