Document Type : Editorial

Abstract

دانشگاه­های امروز توجه عمده ای به پژوهش و سرمایه گذاری در این عرصه می­کنند. آنها این عرصه را عرصه گسترده­ای برای تولید دانش و تولید ثروت یافته­اند. همچون دانشگاه­ها، بسیاری از سازمانهای دولتی (بویژه وزارتخانه ها و مراکز پژوهشی) اقدام به اجرای طرح­های گوناگون پژوهشی و بهره گیری از نتایج آنها می­کنند. برونداد همه این فعالیت­ها، تولید حجم عظیمی از داده­ها و اطلاعات پژوهشی است که می­تواند در برنامه ریزی، پیاده سازی برنامه­ها، و ارزیابی نتایج برنامه­ها در سطوح ملی، استانی و محلی مورد استفاده قرار گیرد. آشکار است که می­توان از این داده­ها فراتر از هدف اولیه سازمانی استفاده کرد. به بیان دیگر، بخش عظیمی از داده­های پژوهشی می­تواند در سایر موارد، چه برای تعریف طرح­های جدید و جلوگیری از تکرار و همپوشانی، و چه برای کاربرد در زمینه­های دیگر مورد استفاده قرار گیرد. بر این اساس، داده­های پژوهشی از ارزش افزوده بالایی برخوردارند.