حیدر مختاری؛ حمیدرضا رضایی امیدی؛ سودابه نوذری
چکیده
مقدمه و هدف: اصل درستنویسی اصل مشترک نوشتن به یک زبان است. درستنویسی، بهویژه در نوشتار علمی ضروری و عامل روان و سلیس بودن متن است. هدف این مطالعه نگاهی نقادانه به مسائل و مشکلات ویرایشی نوشتههای مربوط به علم اطلاعات و دانششناسی از لابهلای مقالات منتشر شده در مجلات جاری این رشته به زبان فارسی است. روش: تعداد 89 مقالۀ منتشر ...
بیشتر
مقدمه و هدف: اصل درستنویسی اصل مشترک نوشتن به یک زبان است. درستنویسی، بهویژه در نوشتار علمی ضروری و عامل روان و سلیس بودن متن است. هدف این مطالعه نگاهی نقادانه به مسائل و مشکلات ویرایشی نوشتههای مربوط به علم اطلاعات و دانششناسی از لابهلای مقالات منتشر شده در مجلات جاری این رشته به زبان فارسی است. روش: تعداد 89 مقالۀ منتشر شده در آخرین شماره از یازده عنوان مجلۀ فارسی این رشته، در تابستان و پاییز 1392 تحلیل محتوا و از نظر مسائل ویرایشی در سه نوع ویرایش (فنی، ساختاری-زبانی، و محتوایی یا تخصصی) بررسی شد. یافتهها: نتایج نشان دهندۀ وجود نارساییهای زیاد در این زمینه و حاکی از راهیابی «آیین بدنویسی»[1] به نوشتههای این رشته در هر سه نوع ویرایش بود. نتیجهگیری: آموزش کاربردی زبان فارسی در دورۀ تحصیلات دانشگاهی، دقت نویسندگان در نوشتن مقالات، حساسیت داوران و وسواس ویراستاران برای رفع نسبی این نارساییها لازم است. [1] این عبارت را از زندهیاد دکتر عبّاس حرّی (1370) عاریت گرفتهایم.
